Kiedy luty ma już dosyć,
odwołując wcześniej zimę,
to ja mogę wiosnę stworzyć,
chwaląc jej uroki rymem.
Mogę nawet się zestarzeć,
byle się rodziło życie.
Tak mnie cieszy miesiąc marzec,
tak mi w sercu miękko szkli się.
Tak mi tęskno do zalotów,
do tych ptasich frywolności,
nocnych bajań, harców kotów.
Dużo można o miłości …
Dużo można, można więcej,
można i do tanga prosić.
Parkiet, biodra, w splocie ręce …
Można by się w piórka stroić.
Odkryć serce i ramiona.
Puścić wodze swej fantazji.
Chcę być wiosną przystrojona.
Nie przegapię swej okazji.